ostentar

Escoitar
ostentar

lat ostentāre

  1. v t

    Amosar algo con claridade.
  2. v t

    Exhibir algo coa intención de que sexa admirado.

Sinónimos

alardear

Citas

  • O can ostentaba a presa cazada entre os seus dentes
  • O guerreiro ostentaba as riquezas do seu inimigo derrotado, OBS: Nalgunhas construcións omítese o complemento e adquire valor absoluto, Sempre ostentou do que tiña

Palabras veciñas

ostensorio ostentación ostentador -ra ostentar ostentoso -sa osteoartropatía osteoblasto
Conxugar
VERBO ostentar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ostento
ostentas
ostenta
ostentamos
ostentades
ostentan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ostentaba
ostentabas
ostentaba
ostentabamos
ostentabades
ostentaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ostentei
ostentaches
ostentou
ostentamos
ostentastes
ostentaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ostentara
ostentaras
ostentara
ostentaramos
ostentarades
ostentaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ostentarei
ostentarás
ostentará
ostentaremos
ostentaredes
ostentarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ostentaría
ostentarías
ostentaría
ostentariamos
ostentariades
ostentarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ostente
ostentes
ostente
ostentemos
ostentedes
ostenten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ostentase
ostentases
ostentase
ostentasemos
ostentasedes
ostentasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ostentar
ostentares
ostentar
ostentarmos
ostentardes
ostentaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
ostenta
-
-
ostentade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ostentar
ostentares
ostentar
ostentarmos
ostentardes
ostentaren
Xerundio ostentando
Participio ostentado
ostentada
ostentados
ostentadas