ordenación
ordenación
lat ordinatĭōne
-
-
s
Acción e efecto de ordenar ou de ordenarse.
-
ordenación do territorio /
[XEOG/ADM ]
ordenación do territorio.
-
s
-
s
f
[HIST/DER ]
Disposición de orde regulamentaria, ata o primeiro terzo do s XIX, feita polo poder público.
-
s
f
[DER ]
Ordenanza ditada pola autoridade competente.
-
s
f
[RELIX ]
Acción litúrxica pola que o bispo confire o sacramento da orde.
-
s
f
[ARQUIT ]
Parte da arquitectura que trata da capacidade que ten cada unha das partes dun edificio.
-
ordenación municipal
Ordenación ditada para o bo goberno dunha cidade ou vila, con carácter xeral ou ben referente só a determinadas materias.