ordenación

ordenación

lat ordinatĭōne

Plural: ordenacións
    1. s

      Acción e efecto de ordenar ou de ordenarse.

    2. ordenación do territorio / [XEOG/ADM ]

      ordenación do territorio.

  1. s f [HIST/DER ]

    Disposición de orde regulamentaria, ata o primeiro terzo do s XIX, feita polo poder público.

  2. s f [DER ]

    Ordenanza ditada pola autoridade competente.

  3. s f [RELIX ]

    Acción litúrxica pola que o bispo confire o sacramento da orde.

  4. s f [ARQUIT ]

    Parte da arquitectura que trata da capacidade que ten cada unha das partes dun edificio.

  5. ordenación municipal

    Ordenación ditada para o bo goberno dunha cidade ou vila, con carácter xeral ou ben referente só a determinadas materias.