opoñer

opoñer

lat opponĕre

  1. v t

    Facer que persoas ou cousas se enfronten para impedir a súa acción.

  2. v t

    Comparar cousas ou persoas para ver as súas diferenzas.

  3. v t

    Poñer ou dicir en contra.

  4. v pron

    Manifestar desacordo.

  5. v pron

    Ser contrarias varias persoas ou cousas.

Sinónimos

Citas

  • A catedral de Santiago de Compostela oponse ao pazo de Raxoi
  • A oposición opúxose ás reformas que quería facer o goberno
  • As súas visións da vida opóñense frontalmente
  • O profesor opúxose ao cambio de data do exame
  • O seu comportamento oponse ao meu
  • Os atracadores apenas opuxeron resistencia cando chegou a policía
Conxugar
VERBO opoñer
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
opoño
opós
opón
opoñemos
opoñedes
opoñen
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
opoñía
opoñías
opoñía
opoñiamos
opoñiades
opoñían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
opuxen
opuxeches
opuxo
opuxemos
opuxestes
opuxeron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
opuxera
opuxeras
opuxera
opuxeramos
opuxerades
opuxeran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
opoñerei
opoñerás
opoñerá
opoñeremos
opoñeredes
opoñerán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
opoñería
opoñerías
opoñería
opoñeriamos
opoñeriades
opoñerían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
opoña
opoñas
opoña
opoñamos
opoñades
opoñan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
opuxese
opuxeses
opuxese
opuxesemos
opuxesedes
opuxesen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
opuxer
opuxeres
opuxer
opuxermos
opuxerdes
opuxeren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
opón
-
-
opoñede
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
opoñer
opoñeres
opoñer
opoñermos
opoñerdes
opoñeren
Xerundio opoñendo
Participio oposto
oposta
opostos
opostas