obtemperar

obtemperar

lat obtemperāre

v t

Obedecer, someterse a unha inxunción ou imposición.

Conxugar
VERBO obtemperar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obtempero
obtemperas
obtempera
obtemperamos
obtemperades
obtemperan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obtemperaba
obtemperabas
obtemperaba
obtemperabamos
obtemperabades
obtemperaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obtemperei
obtemperaches
obtemperou
obtemperamos
obtemperastes
obtemperaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obtemperara
obtemperaras
obtemperara
obtemperaramos
obtemperarades
obtemperaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obtemperarei
obtemperarás
obtemperará
obtemperaremos
obtemperaredes
obtemperarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obtemperaría
obtemperarías
obtemperaría
obtemperariamos
obtemperariades
obtemperarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obtempere
obtemperes
obtempere
obtemperemos
obtemperedes
obtemperen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obtemperase
obtemperases
obtemperase
obtemperasemos
obtemperasedes
obtemperasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obtemperar
obtemperares
obtemperar
obtemperarmos
obtemperardes
obtemperaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
obtempera
-
-
obtemperade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
obtemperar
obtemperares
obtemperar
obtemperarmos
obtemperardes
obtemperaren
Xerundio obtemperando
Participio obtemperado
obtemperada
obtemperados
obtemperadas