noúmeno
noúmeno
gr νοούμενον ‘cousa pensada’
s
m
Obxecto de entendemento, pensado na filosofía de Kant, como a cousa en si ou o real, por oposición ao fenómeno e mesmo coa condición de posibilidade do coñecemento fenoménico, pero que queda fóra de toda experiencia sensible posible.