monxe

monxe

occit antígo monge lat monăchu gr μοναχ ὀ V ‘solitario’

Plural: monxes
  1. s m

    Relixioso dunha orde monástica, tanto se vive illado como en comunidade.

  2. s m [RELIX ]

    Antigo cargo eclesiástico que existía nas parroquias, catedrais ou colexiatas, que tiña a obriga de abrir e pechar as portas do templo, tocar os sinos, asistir aos reitores e celebrar ou facer celebrar a misa matinal.

Sinónimos