mendicante

1. adx

   Que mendiga. Tm s, referido a persoa.

2. s [RELIX ]

   Membro dunha orde mendicante.

3. ordes mendicantes [RELIX ]

   Ordes relixiosas xurdidas no s XIII como reacción á excesiva riqueza dos mosteiros cluniacenses e cistercienses. A súa regra impuña a pobreza aos seus membros e conventos, polo que vivían da caridade dos fieis. Os máis coñecidos son os dominicanos e os franciscanos.

Citas

• Pertencía a un grupo de xente mendicante, Deulle cartos ao mendicante que sempre estaba naquela rúa