manobrar

manobrar

manobra

v i

Facer manobras.

Ex: A tripulación manobrou coas velas para non chocar Ex: Manobrou moito para meter o coche nese sitio, Os de infantería manobraron onte en Campolongo, Manobrou perspicazmente e alcanzou o posto de xerente

Citas

  • A tripulación manobrou coas velas para non chocar
  • Manobrou moito para meter o coche nese sitio, Os de infantería manobraron onte en Campolongo, Manobrou perspicazmente e alcanzou o posto de xerente

Formas incorrectas

maniobrar
Conxugar
VERBO manobrar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
manobro
manobras
manobra
manobramos
manobrades
manobran
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
manobraba
manobrabas
manobraba
manobrabamos
manobrabades
manobraban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
manobrei
manobraches
manobrou
manobramos
manobrastes
manobraron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
manobrara
manobraras
manobrara
manobraramos
manobrarades
manobraran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
manobrarei
manobrarás
manobrará
manobraremos
manobraredes
manobrarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
manobraría
manobrarías
manobraría
manobrariamos
manobrariades
manobrarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
manobre
manobres
manobre
manobremos
manobredes
manobren
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
manobrase
manobrases
manobrase
manobrasemos
manobrasedes
manobrasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
manobrar
manobrares
manobrar
manobrarmos
manobrardes
manobraren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
manobra
-
-
manobrade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
manobrar
manobrares
manobrar
manobrarmos
manobrardes
manobraren
Xerundio manobrando
Participio manobrado
manobrada
manobrados
manobradas