ius*

Termo que significa ‘dereito’ e co que se designan os diferentes dereitos, dos que destacan o ius honorarium, dereito fundado sobre os edictos dos maxistrados; o ius naturale, dereito que se considera establecido pola natureza; o ius civile, dereito introducido en Roma tras a súa entrada en contacto con outras civilizacións mediterráneas; e o ius gentium ou dereito de xentes.

Dereito de emitir moeda que xeralmente correspondía ao rei.

Facultade que tiña, no dereito romano, o patrón sobre o colono, un home libre ligado a perpetuidade á terra doutro para cultivala a cambio dun pago en diñeiro ou en especie.