irritar

irritar
  1. v t

    Causar un forte enfado a alguén.

  2. v t

    Facer máis vivo un sentimento ou unha paixón.

  3. v t [BIOL/PAT ]

    Producirse, na materia viva, modificacións funcionais, como a reacción a estímulos potencialmente nocivos.

  4. v pron

    Incomodarse de forma irada.

Conxugar
VERBO irritar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
irrito
irritas
irrita
irritamos
irritades
irritan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
irritaba
irritabas
irritaba
irritabamos
irritabades
irritaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
irritei
irritaches
irritou
irritamos
irritastes
irritaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
irritara
irritaras
irritara
irritaramos
irritarades
irritaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
irritarei
irritarás
irritará
irritaremos
irritaredes
irritarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
irritaría
irritarías
irritaría
irritariamos
irritariades
irritarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
irrite
irrites
irrite
irritemos
irritedes
irriten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
irritase
irritases
irritase
irritasemos
irritasedes
irritasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
irritar
irritares
irritar
irritarmos
irritardes
irritaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
irrita
-
-
irritade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
irritar
irritares
irritar
irritarmos
irritardes
irritaren
Xerundio irritando
Participio irritado
irritada
irritados
irritadas