intimar

intimar

lat intimāre

  1. v i

    Facer amizade íntima con alguén.

  2. v t

    Ordenar algo autoritariamente e intimidando.

Citas

  • Malia o seu carácter extravertido, é difícil intimar con el
Conxugar
VERBO intimar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
intimo
intimas
intima
intimamos
intimades
intiman
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
intimaba
intimabas
intimaba
intimabamos
intimabades
intimaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
intimei
intimaches
intimou
intimamos
intimastes
intimaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
intimara
intimaras
intimara
intimaramos
intimarades
intimaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
intimarei
intimarás
intimará
intimaremos
intimaredes
intimarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
intimaría
intimarías
intimaría
intimariamos
intimariades
intimarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
intime
intimes
intime
intimemos
intimedes
intimen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
intimase
intimases
intimase
intimasemos
intimasedes
intimasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
intimar
intimares
intimar
intimarmos
intimardes
intimaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
intima
-
-
intimade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
intimar
intimares
intimar
intimarmos
intimardes
intimaren
Xerundio intimando
Participio intimado
intimada
intimados
intimadas