instar

instar
  1. v t

    Pedir algo de forma insistente.

  2. v t

    Facer un chamamento a alguén para que faga algo.

  3. v t [FILOS ]

    Impugnar a solución dada a un argumento.

Conxugar
VERBO instar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
insto
instas
insta
instamos
instades
instan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
instaba
instabas
instaba
instabamos
instabades
instaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
instei
instaches
instou
instamos
instastes
instaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
instara
instaras
instara
instaramos
instarades
instaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
instarei
instarás
instará
instaremos
instaredes
instarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
instaría
instarías
instaría
instariamos
instariades
instarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
inste
instes
inste
instemos
instedes
insten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
instase
instases
instase
instasemos
instasedes
instasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
instar
instares
instar
instarmos
instardes
instaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
insta
-
-
instade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
instar
instares
instar
instarmos
instardes
instaren
Xerundio instando
Participio instado
instada
instados
instadas