inquietar
inquietar
lat inquietāre
-
v t
Poñer inquedo a alguén.
-
v pron
Poñerse inquedo alguén.
Sinónimos
Antónimos
Citas
- A súa tardanza inquietou os pais
- ¡Non se inquieta quen non quere!
Conxugar
VERBO
inquietar
Forma verbal:
Infinitivo
Indicativo
Presente
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles inquieto
inquietas
inquieta
inquietamos
inquietades
inquietan
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles inquieto
inquietas
inquieta
inquietamos
inquietades
inquietan
Pretérito imperfecto
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles inquietaba
inquietabas
inquietaba
inquietabamos
inquietabades
inquietaban
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles inquietaba
inquietabas
inquietaba
inquietabamos
inquietabades
inquietaban
Pretérito perfecto
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles inquietei
inquietaches
inquietou
inquietamos
inquietastes
inquietaron
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles inquietei
inquietaches
inquietou
inquietamos
inquietastes
inquietaron
Pretérito pluscuamperfecto
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles inquietara
inquietaras
inquietara
inquietaramos
inquietarades
inquietaran
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles inquietara
inquietaras
inquietara
inquietaramos
inquietarades
inquietaran
Futuro
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles inquietarei
inquietarás
inquietará
inquietaremos
inquietaredes
inquietarán
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles inquietarei
inquietarás
inquietará
inquietaremos
inquietaredes
inquietarán
Condicional
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles inquietaría
inquietarías
inquietaría
inquietariamos
inquietariades
inquietarían
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles inquietaría
inquietarías
inquietaría
inquietariamos
inquietariades
inquietarían
Subxuntivo
Presente
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles inquiete
inquietes
inquiete
inquietemos
inquietedes
inquieten
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles inquiete
inquietes
inquiete
inquietemos
inquietedes
inquieten
Imperfecto
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles inquietase
inquietases
inquietase
inquietasemos
inquietasedes
inquietasen
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles inquietase
inquietases
inquietase
inquietasemos
inquietasedes
inquietasen
Futuro
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles inquietar
inquietares
inquietar
inquietarmos
inquietardes
inquietaren
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles inquietar
inquietares
inquietar
inquietarmos
inquietardes
inquietaren
Imperativo
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
inquieta
-
-
inquietade
-
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
inquieta
-
-
inquietade
-
Formas nominais
Infinitivo conxugado
Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles inquietar
inquietares
inquietar
inquietarmos
inquietardes
inquietaren
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles inquietar
inquietares
inquietar
inquietarmos
inquietardes
inquietaren
Xerundio
inquietando
Participio
inquietado
inquietada
inquietados
inquietadas
inquietada
inquietados
inquietadas