increpar

increpar

lat increpāre

  1. v t

    Amoestar ou censurar a alguén con dureza.

  2. v t

    Dirixir insultos a alguén.

Sinónimos

Confrontacións

recriminar

Citas

  • Increpárono á saída dos xulgados
  • Increpou os xogadores por non seguiren as súas instruccións
Conxugar
VERBO increpar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
increpo
increpas
increpa
increpamos
increpades
increpan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
increpaba
increpabas
increpaba
increpabamos
increpabades
increpaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
increpei
increpaches
increpou
increpamos
increpastes
increparon
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
increpara
increparas
increpara
increparamos
increparades
increparan
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
increparei
increparás
increpará
increparemos
increparedes
increparán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
increparía
increparías
increparía
increpariamos
increpariades
increparían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
increpe
increpes
increpe
increpemos
increpedes
increpen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
increpase
increpases
increpase
increpasemos
increpasedes
increpasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
increpar
increpares
increpar
increparmos
increpardes
increparen

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
increpa
-
-
increpade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
increpar
increpares
increpar
increparmos
increpardes
increparen
Xerundio increpando
Participio increpado
increpada
increpados
increpadas