gaivota
lat gavĭa
-
s
f
Ave mariña, da familia dos láridos. Xeralmente de tons cincentos no dorso e brancos no ventre nos adultos, nos máis novos e inmaduros a plumaxe é habitualmente parda. Son especies de hábitos costeiros.
-
gaivota biquistreita
[ANIMAL/ORNIT ]
Ave similar á gaivota chorona, con bico longo e estreito. Non presenta a cabeza negra no verán.
-
gaivota cabecinegra
[ANIMAL/ORNIT ]
Ave que presenta cola e puntas das ás brancas, cabeza negra no verán, e cun antiface negro no inverno, peteiro e patas encarnadas.
-
gaivota chorona
[ANIMAL/ORNIT ]
Ave co bordo exterior das ás branco, patas e peteiro vermellos, cabeza marrón no verán e branca con dúas manchas escuras no inverno.
-
gaivota escura
[ANIMAL/ORNIT ]
Gaivota, con dorso e ás escuras, cabeza e cola brancas, e patas rosas.
-
gaivota papoia
[ANIMAL/ORNIT ]
Ave que ten a punta das ás negras cunha mouta branca no bordo das ás, cola e partes inferiores brancas. Peteiro amarelo e patas verdosas.
-
gaivota patiamarela
[ANIMAL/ORNIT ]
Gaivota, co corpo robusto, ás gris claro, coas puntas negras, cabeza e cola brancas, patas amarelas, e peteiro amarelo cunha mouta vermella na punta.
-
gaivota pequena
[ANIMAL/ORNIT ]
Ave que posúe ás cunha franxa estreita branca no bordo, mancha auricular negra e parte superior da cabeza e do pescozo escuros, negros no verán, peteiro negro e patas rosas.
-
gaivota tridáctila
[ANIMAL/ORNIT ]
Ave cunha franxa negra desde o extremo das ás, que son brancas ao igual que a cola que é lixeiramente gallada e que ten unha franxa negra no extremo. Peteiro fino amarelo e patas negras.
Refráns
- Cando a gaivota anda á gravisela, mal para nós e fame para ela.