firme

firme

lat v *firme, de firmu

Plural: firmes
  1. adx
    1. Que non se move porque está ben suxeito ou apoiado.

    2. Que ten dureza e consistencia.

    3. Que non treme nin varía.

  2. adx
    1. Que non se deixa dominar nin influír.

    2. Que non cambia nin se altera.

    1. adx

      Aplícase ao soldado posto de pé, erguido, cos talóns xuntos e os brazos estirados pegados ao corpo.

    2. interx firmes! interx

      oz de mando coa que se ordena poñer firme a un soldado.

  3. s m
    1. Capa sólida de terreo sobre a que se pode cimentar.

    2. Capa de grava colocada para afirmar unha estrada ou un camiño.

  4. adv

    Con firmeza.

Confrontacións

consistente

Citas

  • Asegurádevos de que a escada estea ben firme antes de subir
  • Camiñaba firme cara á saída
  • Cortou os filetes con man firme
  • Está extremadamente firme nas súas conviccións, Houbo unha resolución firme por parte da comisión
  • Mantivo firmes os lazos que o unían coa familia a pesar de estar tan lonxe
  • O exercicio axudáballe a manter os músculos firmes e fortes
  • Pensou que se mantería firme, pero rompeu a chorar
  • Puxéronse firmes cando pasou o capitán

Frases feitas

  • Con man firme. Con decisi

  • De firme. Con moita intensidade. Ex: Estudiou de firme para aprobar o exame.

  • En firme. De xeito definitivo. Ex: Xa sa

Palabras veciñas

firmamento firmante firmar firme firmeza firth* fiscal