firme
firme
lat v *firme, de firmu
-
adx
-
Que non se move porque está ben suxeito ou apoiado.
-
Que ten dureza e consistencia.
-
Que non treme nin varía.
-
-
adx
-
Que non se deixa dominar nin influír.
-
Que non cambia nin se altera.
-
-
-
adx
Aplícase ao soldado posto de pé, erguido, cos talóns xuntos e os brazos estirados pegados ao corpo.
-
interx
firmes! interx
oz de mando coa que se ordena poñer firme a un soldado.
-
adx
-
s
m
-
Capa sólida de terreo sobre a que se pode cimentar.
-
Capa de grava colocada para afirmar unha estrada ou un camiño.
-
-
adv
Con firmeza.
Confrontacións
consistenteCitas
- Asegurádevos de que a escada estea ben firme antes de subir
- Camiñaba firme cara á saída
- Cortou os filetes con man firme
- Está extremadamente firme nas súas conviccións, Houbo unha resolución firme por parte da comisión
- Mantivo firmes os lazos que o unían coa familia a pesar de estar tan lonxe
- O exercicio axudáballe a manter os músculos firmes e fortes
- Pensou que se mantería firme, pero rompeu a chorar
- Puxéronse firmes cando pasou o capitán
Frases feitas
-
Con man firme. Con decisi
-
De firme. Con moita intensidade. Ex: Estudiou de firme para aprobar o exame.
-
En firme. De xeito definitivo. Ex: Xa sa