expatriar

expatriar

patria

  1. v t

    Expulsar a alguén da súa patria.

  2. v pron

    Deixar alguén a súa patria.

Citas

  • Ese escritor expatriouse para non ir ao cárcere
  • Na época da guerra expatriárono e xa non volveu
Conxugar
VERBO expatriar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
expatrio
expatrias
expatria
expatriamos
expatriades
expatrian
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
expatriaba
expatriabas
expatriaba
expatriabamos
expatriabades
expatriaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
expatriei
expatriaches
expatriou
expatriamos
expatriastes
expatriaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
expatriara
expatriaras
expatriara
expatriaramos
expatriarades
expatriaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
expatriarei
expatriarás
expatriará
expatriaremos
expatriaredes
expatriarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
expatriaría
expatriarías
expatriaría
expatriariamos
expatriariades
expatriarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
expatrie
expatries
expatrie
expatriemos
expatriedes
expatrien
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
expatriase
expatriases
expatriase
expatriasemos
expatriasedes
expatriasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
expatriar
expatriares
expatriar
expatriarmos
expatriardes
expatriaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
expatria
-
-
expatriade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
expatriar
expatriares
expatriar
expatriarmos
expatriardes
expatriaren
Xerundio expatriando
Participio expatriado
expatriada
expatriados
expatriadas