aliñar

aliñar

lat ad + lineare ‘poner en liña, en orde’

  1. v t

    Situar, diferentes persoas ou cousas, nunha liña determinada. Tm v pron.

  2. v t [DEP ]

    Designar os xogadores que formarán unha aliñación.

  3. v t

    incular a unha posición ou tendencia ideolóxica. Tm v pron.

  4. v t

    Aderezar unha vianda para que os alimentos resulten máis saborosos.

Sinónimos

Citas

  • Algúns dos antigos países do Pacto de Varsovia aliñáronse cos da OTAN
  • Aliña todos eses libros no moble que temos no salón
  • Aliñáronse no sitio preeminente
  • Aliñou ben a ensalada para que non soubese insípida
  • É unha persoa que gusta de aliñarse cos sectores máis extremistas
Conxugar
VERBO aliñar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aliño
aliñas
aliña
aliñamos
aliñades
aliñan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aliñaba
aliñabas
aliñaba
aliñabamos
aliñabades
aliñaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aliñei
aliñaches
aliñou
aliñamos
aliñastes
aliñaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aliñara
aliñaras
aliñara
aliñaramos
aliñarades
aliñaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aliñarei
aliñarás
aliñará
aliñaremos
aliñaredes
aliñarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aliñaría
aliñarías
aliñaría
aliñariamos
aliñariades
aliñarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aliñe
aliñes
aliñe
aliñemos
aliñedes
aliñen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aliñase
aliñases
aliñase
aliñasemos
aliñasedes
aliñasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aliñar
aliñares
aliñar
aliñarmos
aliñardes
aliñaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
aliña
-
-
aliñade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aliñar
aliñares
aliñar
aliñarmos
aliñardes
aliñaren
Xerundio aliñando
Participio aliñado
aliñada
aliñados
aliñadas