estarabouzar

estarabouzar
  1. v i

    Facer ruídos molestos, como ao arrastrar algo ou ao chocar certas cousas.

  2. v i

    Facer barullo por mor dunha pelexa ou dunha discusión.

Conxugar
VERBO estarabouzar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
estarabouzo
estarabouzas
estarabouza
estarabouzamos
estarabouzades
estarabouzan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
estarabouzaba
estarabouzabas
estarabouzaba
estarabouzabamos
estarabouzabades
estarabouzaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
estaraboucei
estarabouzaches
estarabouzou
estarabouzamos
estarabouzastes
estarabouzaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
estarabouzara
estarabouzaras
estarabouzara
estarabouzaramos
estarabouzarades
estarabouzaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
estarabouzarei
estarabouzarás
estarabouzará
estarabouzaremos
estarabouzaredes
estarabouzarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
estarabouzaría
estarabouzarías
estarabouzaría
estarabouzariamos
estarabouzariades
estarabouzarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
estarabouce
estarabouces
estarabouce
estaraboucemos
estaraboucedes
estaraboucen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
estarabouzase
estarabouzases
estarabouzase
estarabouzasemos
estarabouzasedes
estarabouzasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
estarabouzar
estarabouzares
estarabouzar
estarabouzarmos
estarabouzardes
estarabouzaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
estarabouza
-
-
estarabouzade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
estarabouzar
estarabouzares
estarabouzar
estarabouzarmos
estarabouzardes
estarabouzaren
Xerundio estarabouzando
Participio estarabouzado
estarabouzada
estarabouzados
estarabouzadas