enristrar

enristrar

ristre

v t

Colocar a lanza no ristre.

Conxugar
VERBO enristrar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enristro
enristras
enristra
enristramos
enristrades
enristran
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enristraba
enristrabas
enristraba
enristrabamos
enristrabades
enristraban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enristrei
enristraches
enristrou
enristramos
enristrastes
enristraron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enristrara
enristraras
enristrara
enristraramos
enristrarades
enristraran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enristrarei
enristrarás
enristrará
enristraremos
enristraredes
enristrarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enristraría
enristrarías
enristraría
enristrariamos
enristrariades
enristrarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enristre
enristres
enristre
enristremos
enristredes
enristren
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enristrase
enristrases
enristrase
enristrasemos
enristrasedes
enristrasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enristrar
enristrares
enristrar
enristrarmos
enristrardes
enristraren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
enristra
-
-
enristrade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enristrar
enristrares
enristrar
enristrarmos
enristrardes
enristraren
Xerundio enristrando
Participio enristrado
enristrada
enristrados
enristradas