enherbar

enherbar
v t

Poñer ou aplicar herbas medicinais a un animal enfermo para curalo.

Conxugar
VERBO enherbar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enherbo
enherbas
enherba
enherbamos
enherbades
enherban
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enherbaba
enherbabas
enherbaba
enherbabamos
enherbabades
enherbaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enherbei
enherbaches
enherbou
enherbamos
enherbastes
enherbaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enherbara
enherbaras
enherbara
enherbaramos
enherbarades
enherbaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enherbarei
enherbarás
enherbará
enherbaremos
enherbaredes
enherbarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enherbaría
enherbarías
enherbaría
enherbariamos
enherbariades
enherbarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enherbe
enherbes
enherbe
enherbemos
enherbedes
enherben
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enherbase
enherbases
enherbase
enherbasemos
enherbasedes
enherbasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enherbar
enherbares
enherbar
enherbarmos
enherbardes
enherbaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
enherba
-
-
enherbade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enherbar
enherbares
enherbar
enherbarmos
enherbardes
enherbaren
Xerundio enherbando
Participio enherbado
enherbada
enherbados
enherbadas