enfermar

Escoitar
enfermar

lat infirmāre

  1. v i

    Contraer unha enfermidade.
  2. v t

    Causar enfermidade.
  3. v t

    Provocar un sentimento de desagrado ou rabia.

Citas

  • A mala alimentación que levaba enfermouno
  • Cando foi á India enfermou por beber auga sen embotellar
  • Enférmame que se sigan defendendo esas ideas

Palabras veciñas

enfeitizar enfeixar enfeluxar enfermar enfermaría enfermeiro -ra enfermería
Conxugar
VERBO enfermar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfermo
enfermas
enferma
enfermamos
enfermades
enferman
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfermaba
enfermabas
enfermaba
enfermabamos
enfermabades
enfermaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfermei
enfermaches
enfermou
enfermamos
enfermastes
enfermaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfermara
enfermaras
enfermara
enfermaramos
enfermarades
enfermaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfermarei
enfermarás
enfermará
enfermaremos
enfermaredes
enfermarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfermaría
enfermarías
enfermaría
enfermariamos
enfermariades
enfermarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enferme
enfermes
enferme
enfermemos
enfermedes
enfermen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfermase
enfermases
enfermase
enfermasemos
enfermasedes
enfermasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfermar
enfermares
enfermar
enfermarmos
enfermardes
enfermaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
enferma
-
-
enfermade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfermar
enfermares
enfermar
enfermarmos
enfermardes
enfermaren
Xerundio enfermando
Participio enfermado
enfermada
enfermados
enfermadas