encoraxar

Escoitar
encoraxar

coraxe

  1. v t

    Producir coraxe a alguén.
  2. v pron

    Sentir coraxe.

Citas

  • Encoraxouno ver a situación en que vivían os meniños
  • Encoraxouse todo cando se decatou de que o estaban enganando, Encoraxáronse e enfrontáronse aos seus inimigos

Palabras veciñas

encoprese encorar encoraxamento encoraxar encorchetar encorda encordado
Conxugar
VERBO encoraxar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encoraxo
encoraxas
encoraxa
encoraxamos
encoraxades
encoraxan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encoraxaba
encoraxabas
encoraxaba
encoraxabamos
encoraxabades
encoraxaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encoraxei
encoraxaches
encoraxou
encoraxamos
encoraxastes
encoraxaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encoraxara
encoraxaras
encoraxara
encoraxaramos
encoraxarades
encoraxaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encoraxarei
encoraxarás
encoraxará
encoraxaremos
encoraxaredes
encoraxarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encoraxaría
encoraxarías
encoraxaría
encoraxariamos
encoraxariades
encoraxarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encoraxe
encoraxes
encoraxe
encoraxemos
encoraxedes
encoraxen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encoraxase
encoraxases
encoraxase
encoraxasemos
encoraxasedes
encoraxasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encoraxar
encoraxares
encoraxar
encoraxarmos
encoraxardes
encoraxaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
encoraxa
-
-
encoraxade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encoraxar
encoraxares
encoraxar
encoraxarmos
encoraxardes
encoraxaren
Xerundio encoraxando
Participio encoraxado
encoraxada
encoraxados
encoraxadas