encomezar

Escoitar
encomezar
v t, i

comezar.

Palabras veciñas

encomendante encomendar encomendeiro -ra encomezar encomezo encomiábel encomiable
Conxugar
VERBO encomezar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encomezo
encomezas
encomeza
encomezamos
encomezades
encomezan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encomezaba
encomezabas
encomezaba
encomezabamos
encomezabades
encomezaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encomecei
encomezaches
encomezou
encomezamos
encomezastes
encomezaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encomezara
encomezaras
encomezara
encomezaramos
encomezarades
encomezaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encomezarei
encomezarás
encomezará
encomezaremos
encomezaredes
encomezarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encomezaría
encomezarías
encomezaría
encomezariamos
encomezariades
encomezarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encomece
encomeces
encomece
encomecemos
encomecedes
encomecen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encomezase
encomezases
encomezase
encomezasemos
encomezasedes
encomezasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encomezar
encomezares
encomezar
encomezarmos
encomezardes
encomezaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
encomeza
-
-
encomezade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encomezar
encomezares
encomezar
encomezarmos
encomezardes
encomezaren
Xerundio encomezando
Participio encomezado
encomezada
encomezados
encomezadas