encapotar

Escoitar
encapotar

capote

  1. v t

    Cubrir ou envolver algo ou alguén cunha capa ou capote.
  2. v pron

    Cubrirse alguén con capote ou capa.
  3. v pron

    Cubrirse o ceo de nubes.

Citas

  • Hai un anaco que se encapotou o ceo
  • O protagonista daquela película antes de se encapotar sempre poñía as luvas

Palabras veciñas

encapeladura encapelar encapotado -da encapotar encaprichar encapsidación encapsulación
Conxugar
VERBO encapotar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encapoto
encapotas
encapota
encapotamos
encapotades
encapotan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encapotaba
encapotabas
encapotaba
encapotabamos
encapotabades
encapotaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encapotei
encapotaches
encapotou
encapotamos
encapotastes
encapotaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encapotara
encapotaras
encapotara
encapotaramos
encapotarades
encapotaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encapotarei
encapotarás
encapotará
encapotaremos
encapotaredes
encapotarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encapotaría
encapotarías
encapotaría
encapotariamos
encapotariades
encapotarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encapote
encapotes
encapote
encapotemos
encapotedes
encapoten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encapotase
encapotases
encapotase
encapotasemos
encapotasedes
encapotasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encapotar
encapotares
encapotar
encapotarmos
encapotardes
encapotaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
encapota
-
-
encapotade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles encapotar
encapotares
encapotar
encapotarmos
encapotardes
encapotaren
Xerundio encapotando
Participio encapotado
encapotada
encapotados
encapotadas