embutir

embutir

2 boto

  1. v t

    Meter unha cousa dentro do corpo doutra de xeito que quede encaixada.

  2. v t

    Encher unha tripa con carne de porco adobada para elaborar embutidos.

  3. v t [ENX ]

    Facer subir por medio dun obstáculo o nivel da auga dun rego ou dunha canle.

  4. v t [IND ]

    Dar forma a follas e pranchas de metal por medio da embutición.

  5. v t
    1. Facer relevos nunha das caras dunha lámina de metal mediante marteladas.

    2. Dar a unha chapa de metal a forma dun molde.

    3. Incrustar na superficie dun obxecto pequenas pezas de diversos materiais para a súa decoración.

Citas

  • Embutimos a roupa nunha maleta para levar unha soa para os dous
  • Hai que deixar algo de carne para embutir despois da matanza
Conxugar
VERBO embutir
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
embuto
embutes
embute
embutimos
embutides
embuten
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
embutía
embutías
embutía
embutiamos
embutiades
embutían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
embutín
embutiches
embutiu
embutimos
embutistes
embutiron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
embutira
embutiras
embutira
embutiramos
embutirades
embutiran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
embutirei
embutirás
embutirá
embutiremos
embutiredes
embutirán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
embutiría
embutirías
embutiría
embutiriamos
embutiriades
embutirían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
embuta
embutas
embuta
embutamos
embutades
embutan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
embutise
embutises
embutise
embutisemos
embutisedes
embutisen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
embutir
embutires
embutir
embutirmos
embutirdes
embutiren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
embute
-
-
embutide
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
embutir
embutires
embutir
embutirmos
embutirdes
embutiren
Xerundio embutindo
Participio embutido
embutida
embutidos
embutidas