disecar

Escoitar
disecar

lat dissecāre

  1. v t

    Dividir, cortar ou separar en distintas partes un vexetal ou o cadáver dun animal para o seu estudo.
  2. v t

    Preparar un animal morto para conservalo e manter unha certa aparencia de vivo.

Citas

  • Disecaron a lebre que cazaron no monte
  • Disecaron un rato para observar o seu aparato dixestivo, OBS: Nalgunhas construccións omítese o complemento e adquire valor absoluto, No laboratorio aprenderon a disecar

Palabras veciñas

disdipsia disecación disecador -ra disecar disección disector -ra diseminación
Conxugar
VERBO disecar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles diseco
disecas
diseca
disecamos
disecades
disecan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles disecaba
disecabas
disecaba
disecabamos
disecabades
disecaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles disequei
disecaches
disecou
disecamos
disecastes
disecaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles disecara
disecaras
disecara
disecaramos
disecarades
disecaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles disecarei
disecarás
disecará
disecaremos
disecaredes
disecarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles disecaría
disecarías
disecaría
disecariamos
disecariades
disecarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles diseque
diseques
diseque
disequemos
disequedes
disequen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles disecase
disecases
disecase
disecasemos
disecasedes
disecasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles disecar
disecares
disecar
disecarmos
disecardes
disecaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
diseca
-
-
disecade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles disecar
disecares
disecar
disecarmos
disecardes
disecaren
Xerundio disecando
Participio disecado
disecada
disecados
disecadas