desinhibir

desinhibir

des- + inhibir

  1. v t

    Liberar a alguén das súas inhibicións.

  2. v pron

    Liberarse dunha inhibición.

Conxugar
VERBO desinhibir
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desinhibo
desinhibes
desinhibe
desinhibimos
desinhibides
desinhiben
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desinhibía
desinhibías
desinhibía
desinhibiamos
desinhibiades
desinhibían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desinhibín
desinhibiches
desinhibiu
desinhibimos
desinhibistes
desinhibiron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desinhibira
desinhibiras
desinhibira
desinhibiramos
desinhibirades
desinhibiran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desinhibirei
desinhibirás
desinhibirá
desinhibiremos
desinhibiredes
desinhibirán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desinhibiría
desinhibirías
desinhibiría
desinhibiriamos
desinhibiriades
desinhibirían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desinhiba
desinhibas
desinhiba
desinhibamos
desinhibades
desinhiban
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desinhibise
desinhibises
desinhibise
desinhibisemos
desinhibisedes
desinhibisen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desinhibir
desinhibires
desinhibir
desinhibirmos
desinhibirdes
desinhibiren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
desinhibe
-
-
desinhibide
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desinhibir
desinhibires
desinhibir
desinhibirmos
desinhibirdes
desinhibiren
Xerundio desinhibindo
Participio desinhibido
desinhibida
desinhibidos
desinhibidas