desendebedar

Escoitar
desendebedar
  1. v t

    Pagar unha débeda.
  2. v pron

    Liberarse dunha débeda.

Antónimos

endebedar

Palabras veciñas

desencrespar desencuñar desencurvar desendebedar desendemoñar desendereitar desendeusar
Conxugar
VERBO desendebedar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desendebedo
desendebedas
desendebeda
desendebedamos
desendebedades
desendebedan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desendebedaba
desendebedabas
desendebedaba
desendebedabamos
desendebedabades
desendebedaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desendebedei
desendebedaches
desendebedou
desendebedamos
desendebedastes
desendebedaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desendebedara
desendebedaras
desendebedara
desendebedaramos
desendebedarades
desendebedaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desendebedarei
desendebedarás
desendebedará
desendebedaremos
desendebedaredes
desendebedarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desendebedaría
desendebedarías
desendebedaría
desendebedariamos
desendebedariades
desendebedarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desendebede
desendebedes
desendebede
desendebedemos
desendebededes
desendebeden
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desendebedase
desendebedases
desendebedase
desendebedasemos
desendebedasedes
desendebedasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desendebedar
desendebedares
desendebedar
desendebedarmos
desendebedardes
desendebedaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
desendebeda
-
-
desendebedade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desendebedar
desendebedares
desendebedar
desendebedarmos
desendebedardes
desendebedaren
Xerundio desendebedando
Participio desendebedado
desendebedada
desendebedados
desendebedadas