desbocar

Escoitar
desbocar

boca

  1. v pron

    Galopar sen control unha cabalaría.
  2. v pron

    olverse descarado.

Confrontacións

desmandar

Citas

  • Déronlle tanta liberdade que se desbocou
  • Non conseguiron atrapar o cabalo que se desbocou

Palabras veciñas

desbloqueo desbocado -da desbocamento desbocar desbordamento desbordante desbordar
Conxugar
VERBO desbocar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desboco
desbocas
desboca
desbocamos
desbocades
desbocan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desbocaba
desbocabas
desbocaba
desbocabamos
desbocabades
desbocaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desboquei
desbocaches
desbocou
desbocamos
desbocastes
desbocaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desbocara
desbocaras
desbocara
desbocaramos
desbocarades
desbocaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desbocarei
desbocarás
desbocará
desbocaremos
desbocaredes
desbocarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desbocaría
desbocarías
desbocaría
desbocariamos
desbocariades
desbocarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desboque
desboques
desboque
desboquemos
desboquedes
desboquen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desbocase
desbocases
desbocase
desbocasemos
desbocasedes
desbocasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desbocar
desbocares
desbocar
desbocarmos
desbocardes
desbocaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
desboca
-
-
desbocade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desbocar
desbocares
desbocar
desbocarmos
desbocardes
desbocaren
Xerundio desbocando
Participio desbocado
desbocada
desbocados
desbocadas