desbastar

desbastar

basto

  1. v t

    Quitar as partes máis bastas e ásperas dunha cousa, tornándoa máis lisa.

  2. v t [IND ]

    Dar unha primeira forma á peza de material en bruto que acaba de saír do forno, nas operacións de conformación de metais en quente.

  3. v t

    Facer que algo ou alguén se volva menos groseiro e máis delicado.

Sinónimos

Confrontacións

arrarar, desmestar, entrecoller, puír, pulir, rarear

Citas

  • Como teño tanto pelo sempre o desbasto, Hai que desbastar o millo
  • Desbastou os seus modais e agora xa se leva mellor coa xente
  • Hai que desbastar ese toro de salgueiro antes de labralo
Conxugar
VERBO desbastar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desbasto
desbastas
desbasta
desbastamos
desbastades
desbastan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desbastaba
desbastabas
desbastaba
desbastabamos
desbastabades
desbastaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desbastei
desbastaches
desbastou
desbastamos
desbastastes
desbastaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desbastara
desbastaras
desbastara
desbastaramos
desbastarades
desbastaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desbastarei
desbastarás
desbastará
desbastaremos
desbastaredes
desbastarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desbastaría
desbastarías
desbastaría
desbastariamos
desbastariades
desbastarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desbaste
desbastes
desbaste
desbastemos
desbastedes
desbasten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desbastase
desbastases
desbastase
desbastasemos
desbastasedes
desbastasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desbastar
desbastares
desbastar
desbastarmos
desbastardes
desbastaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
desbasta
-
-
desbastade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desbastar
desbastares
desbastar
desbastarmos
desbastardes
desbastaren
Xerundio desbastando
Participio desbastado
desbastada
desbastados
desbastadas