desavezar

desavezar

des- + avezar

  1. v t

    Facer perder costumes ou hábitos a unha persoa ou a un animal.

  2. v pron

    Perder os hábitos ou costumes adquiridos.

Sinónimos

Antónimos

Citas

  • Desavezaron o neno de andar co chupete
  • Desavezouse do tabaco
Conxugar
VERBO desavezar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desavezo
desavezas
desaveza
desavezamos
desavezades
desavezan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desavezaba
desavezabas
desavezaba
desavezabamos
desavezabades
desavezaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desavecei
desavezaches
desavezou
desavezamos
desavezastes
desavezaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desavezara
desavezaras
desavezara
desavezaramos
desavezarades
desavezaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desavezarei
desavezarás
desavezará
desavezaremos
desavezaredes
desavezarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desavezaría
desavezarías
desavezaría
desavezariamos
desavezariades
desavezarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desavece
desaveces
desavece
desavecemos
desavecedes
desavecen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desavezase
desavezases
desavezase
desavezasemos
desavezasedes
desavezasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desavezar
desavezares
desavezar
desavezarmos
desavezardes
desavezaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
desaveza
-
-
desavezade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desavezar
desavezares
desavezar
desavezarmos
desavezardes
desavezaren
Xerundio desavezando
Participio desavezado
desavezada
desavezados
desavezadas