desatascar

desatascar

des- + atascar

  1. v t

    Quitar aquilo que atasca un conduto.

  2. v pron

    Deixar libre aquilo que está obstruído.

Sinónimos

Antónimos

Citas

  • Chamaron o fontaneiro para desatascar o desaugadoiro
  • Desatascáronse os caleiros coa forza da auga da chuvia
Conxugar
VERBO desatascar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desatasco
desatascas
desatasca
desatascamos
desatascades
desatascan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desatascaba
desatascabas
desatascaba
desatascabamos
desatascabades
desatascaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desatasquei
desatascaches
desatascou
desatascamos
desatascastes
desatascaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desatascara
desatascaras
desatascara
desatascaramos
desatascarades
desatascaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desatascarei
desatascarás
desatascará
desatascaremos
desatascaredes
desatascarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desatascaría
desatascarías
desatascaría
desatascariamos
desatascariades
desatascarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desatasque
desatasques
desatasque
desatasquemos
desatasquedes
desatasquen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desatascase
desatascases
desatascase
desatascasemos
desatascasedes
desatascasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desatascar
desatascares
desatascar
desatascarmos
desatascardes
desatascaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
desatasca
-
-
desatascade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desatascar
desatascares
desatascar
desatascarmos
desatascardes
desatascaren
Xerundio desatascando
Participio desatascado
desatascada
desatascados
desatascadas