desamañar

Escoitar
desamañar

des- + amañar

  1. v t

    Desordenar algo que está ordenado. Tm v pron.
  2. v t

    Facer que algo deixe de funcionar ben.
  3. v pron

    Deixar de funcionar algo.

Sinónimos

avariar, chafallar, desarranxar, desgobernar, remexer, revolver

Antónimos

amañar

Citas

  • Desamañoume o ordenador e tíveno que levar ao técnico
  • Desamañouse a oficina co rebumbio de tanta xente
  • Desamañóuselle a televisión e non puidemos acabar de ver o programa
  • Os ladróns desamañáronlle toda a casa, O vento desamañoulle o peiteado

Palabras veciñas

desamalgamar desamalloar desamañado -da desamañar desamaño desamantar desamar
Conxugar
VERBO desamañar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desamaño
desamañas
desamaña
desamañamos
desamañades
desamañan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desamañaba
desamañabas
desamañaba
desamañabamos
desamañabades
desamañaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desamañei
desamañaches
desamañou
desamañamos
desamañastes
desamañaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desamañara
desamañaras
desamañara
desamañaramos
desamañarades
desamañaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desamañarei
desamañarás
desamañará
desamañaremos
desamañaredes
desamañarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desamañaría
desamañarías
desamañaría
desamañariamos
desamañariades
desamañarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desamañe
desamañes
desamañe
desamañemos
desamañedes
desamañen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desamañase
desamañases
desamañase
desamañasemos
desamañasedes
desamañasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desamañar
desamañares
desamañar
desamañarmos
desamañardes
desamañaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
desamaña
-
-
desamañade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desamañar
desamañares
desamañar
desamañarmos
desamañardes
desamañaren
Xerundio desamañando
Participio desamañado
desamañada
desamañados
desamañadas