desacuartelar

Escoitar
desacuartelar

des- + acuartelar

v t

Sacar ou facer saír a tropa do cuartel.

Ex: Marco Aurelio desacuartelou as súas tropas antes da Batalla de Vindobona.

Antónimos

acuartelar

Citas

  • Marco Aurelio desacuartelou as súas tropas antes da Batalla de Vindobona.

Palabras veciñas

desactivador -ra desactivante desactivar desacuartelar desacubillar desacugular desacurrunchar
Conxugar
VERBO desacuartelar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desacuartelo
desacuartelas
desacuartela
desacuartelamos
desacuartelades
desacuartelan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desacuartelaba
desacuartelabas
desacuartelaba
desacuartelabamos
desacuartelabades
desacuartelaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desacuartelei
desacuartelaches
desacuartelou
desacuartelamos
desacuartelastes
desacuartelaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desacuartelara
desacuartelaras
desacuartelara
desacuartelaramos
desacuartelarades
desacuartelaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desacuartelarei
desacuartelarás
desacuartelará
desacuartelaremos
desacuartelaredes
desacuartelarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desacuartelaría
desacuartelarías
desacuartelaría
desacuartelariamos
desacuartelariades
desacuartelarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desacuartele
desacuarteles
desacuartele
desacuartelemos
desacuarteledes
desacuartelen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desacuartelase
desacuartelases
desacuartelase
desacuartelasemos
desacuartelasedes
desacuartelasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desacuartelar
desacuartelares
desacuartelar
desacuartelarmos
desacuartelardes
desacuartelaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
desacuartela
-
-
desacuartelade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desacuartelar
desacuartelares
desacuartelar
desacuartelarmos
desacuartelardes
desacuartelaren
Xerundio desacuartelando
Participio desacuartelado
desacuartelada
desacuartelados
desacuarteladas