desabrigar

Escoitar
desabrigar

des- + abrigar

  1. v t

    Quitar a alguén a roupa que o abriga.
  2. v pron

    Sacar a roupa coa que se está abrigado.

Sinónimos

desacochar, desarroupar

Antónimos

abrigar

Citas

  • Desabrigou o neno porque tiña calor
  • Ó entrar na casa desabrigouse un pouco, De noite desabrigouse e colleu catarro

Palabras veciñas

desaborido -da desabotoar desabrigado -da desabrigar desabrochar desacamelar desacampar
Conxugar
VERBO desabrigar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desabrigo
desabrigas
desabriga
desabrigamos
desabrigades
desabrigan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desabrigaba
desabrigabas
desabrigaba
desabrigabamos
desabrigabades
desabrigaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desabriguei
desabrigaches
desabrigou
desabrigamos
desabrigastes
desabrigaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desabrigara
desabrigaras
desabrigara
desabrigaramos
desabrigarades
desabrigaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desabrigarei
desabrigarás
desabrigará
desabrigaremos
desabrigaredes
desabrigarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desabrigaría
desabrigarías
desabrigaría
desabrigariamos
desabrigariades
desabrigarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desabrigue
desabrigues
desabrigue
desabriguemos
desabriguedes
desabriguen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desabrigase
desabrigases
desabrigase
desabrigasemos
desabrigasedes
desabrigasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desabrigar
desabrigares
desabrigar
desabrigarmos
desabrigardes
desabrigaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
desabriga
-
-
desabrigade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desabrigar
desabrigares
desabrigar
desabrigarmos
desabrigardes
desabrigaren
Xerundio desabrigando
Participio desabrigado
desabrigada
desabrigados
desabrigadas