afondar

afondar

lat *affundĕre ‘baixarse’

  1. v i

    Ir ata moi dentro dalgunha cousa e penetrar no seu interior.

  2. v i

    Ir ao fondo de algo, profundizando e examinándoo.

  3. v t

    Facer máis fondo algo, xeralmente cavando.

Sinónimos

Citas

  • A táboa non afonda na auga
  • Afondaron os cimentos do edificio para maior seguridade
  • Estaba tan atraído pola cultura chilena que decidiu afondar nela
Conxugar
VERBO afondar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
afondo
afondas
afonda
afondamos
afondades
afondan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
afondaba
afondabas
afondaba
afondabamos
afondabades
afondaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
afondei
afondaches
afondou
afondamos
afondastes
afondaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
afondara
afondaras
afondara
afondaramos
afondarades
afondaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
afondarei
afondarás
afondará
afondaremos
afondaredes
afondarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
afondaría
afondarías
afondaría
afondariamos
afondariades
afondarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
afonde
afondes
afonde
afondemos
afondedes
afonden
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
afondase
afondases
afondase
afondasemos
afondasedes
afondasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
afondar
afondares
afondar
afondarmos
afondardes
afondaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
afonda
-
-
afondade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
afondar
afondares
afondar
afondarmos
afondardes
afondaren
Xerundio afondando
Participio afondado
afondada
afondados
afondadas