crítica

1. s f

   Censura contra algo ou alguén.

2. 1. s

      aloración sobre unha obra artística ou literaria.

   2. s

      Profesión dos que escriben críticas.

   3. crítica histórica [HIST ]

      Estudo das fontes documentais que se efectúa sobre personaxes ou feitos históricos para establecer o seu grao de autenticidade.

   4. crítica textual [LIT ]

      Disciplina filolóxica que tenta restituír a versión dunha obra máis próxima ao orixinal do autor, a partir da análise dos testemuños que a difundiron.

3. s f [FILOS ]

   Disciplina que tenta discernir a natureza, as condicións de posibilidade, os límites e os presupostos de coñecemento humano.

Citas

• A crítica especializada non valorou suficientemente o seu traballo
• Fíxolle unha crítica demoledora á posta en escena da súa última representación teatral, Gústalle moito a critica á hora do café
• Ten compañeiros que exercen a crítica teatral
• Unha boa crítica pode salvar un espectáculo

Refráns

• A auga de correr e á xente de falar non se lle pode privar.
• A roupa moi lixosa lávase na casa.
• As faltas alleas, na alforxa dianteira; e as faltas nosas, na traseira alforxa.
• Cala e calemos, que, que n ten o tellado de vidro, ben o sabemos.
• Canto máis se revolve a merda, máis mal cheira.
• Di a pega e todos din dela.
• Dixo a tixola á caldeira: ¡Arrédate alá, tisneira!
• Díxolle a tixola ao pote: ¡Tírate alá non me lixes!
• Díxolle o burro ao mulo: ¡Tírate alá, orelludo!
• Fai tanta falta o fel coma o mel.
• Fel e mel son mester.
• Hainos, hainos, hainos, hainos, hainos, que non houbera; hainos de media polaina e hainos de polaina e media.
• Hainos, hainos, hainos, hainos, hainos, que non houbera; hainos de media polaina, e hainos de polaina enteira.
• Irse á pedra e non a que n a tira, ten pouca valentía.
• Ládreme que n queira, mentres eu teña cartos na faldriqueira.
• Mellor é botar coplas que botar mans ás mocas.
• Non hai mal sen baldón nin baldón sen galardón.
• O corcovado non ve a corcova que leva senón a allea.
• O eslombado non ve a lomba que leva, pero ve a alIea.
• O que allos come, pícase.
• O que di mal da egua, ese é quen a merca.
• O que non comeu allos, non cheira a eles.
• Por moito que me ladren, inda han ter máis que ladrar.
• Pouco fel fai amargo moito mel.
• Quen fala mal da pera, ese a merca.
• Quen mal di, mal ha de oír.
• Se metes a man no teu seo, non dirás do malfado alleo.
• Todos me saben o viño que bebo e non me saben a sede que teño.
• Ver a palla no ollo alleo e non ver a viga no propio.
• Ves no ollo do veciño a palla e non ves no teu a • tranca.
• ¡Malia o romeiro que fala mal do seu compañeiro!