contundente

Escoitar
contundente

lat contundente, p pres de contundĕre ‘golpear’

Plural: contundentes
  1. adx

    Que produce contusión.
  2. adx

    Que resulta convincente e non admite discusión.

Sinónimos

concluínte, indiscutible, tallante

Confrontacións

convincente, terminante

Citas

  • Expuxo o tema con argumentos contundentes, Ten un ton de voz moi contundente
  • Fixéronlle unha ferida cun instrumento contundente

Palabras veciñas

contumelia contumelioso -sa contundencia contundente conturbación conturbar contusión