controverter

controverter

lat controvertĕre

  1. v t

    Manifestar desacordo con algunha reflexión, algunha razón ou algunha idea mediante unha argumentación oposta.

  2. v i

    Intercambiar ideas ou argumentos varias persoas entre si.

Sinónimos

Citas

  • Controvertían todo o que dicía
  • Na reunión controverteron sobre a política do goberno
Conxugar
VERBO controverter
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
controverto
controvertes
controverte
controvertemos
controvertedes
controverten
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
controvertía
controvertías
controvertía
controvertiamos
controvertiades
controvertían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
controvertín
controvertiches
controverteu
controvertemos
controvertestes
controverteron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
controvertera
controverteras
controvertera
controverteramos
controverterades
controverteran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
controverterei
controverterás
controverterá
controverteremos
controverteredes
controverterán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
controvertería
controverterías
controvertería
controverteriamos
controverteriades
controverterían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
controverta
controvertas
controverta
controvertamos
controvertades
controvertan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
controvertese
controverteses
controvertese
controvertesemos
controvertesedes
controvertesen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
controverter
controverteres
controverter
controvertermos
controverterdes
controverteren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
controverte
-
-
controvertede
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
controverter
controverteres
controverter
controvertermos
controverterdes
controverteren
Xerundio controvertendo
Participio controvertido
controvertida
controvertidos
controvertidas