combustible

Escoitar
combustible

lat v *combustibĭle lat combustu, p p de comburĕre ‘queimar’

Plural: combustibles
  1. adx [QUÍM ]

    Que produce enerxía calorífica ou luminosa cando reacciona co osíxeno a unha temperatura determinada ou que se pode transformar despois en calquera outra forma de enerxía que sexa útil para o ser humano. Tm s m, referido a substancia.
    1. s

      Elemento ou composto químico que, por medio dunha reacción, proporciona enerxía útil.
    2. s

      Substancia química de carácter redutor que, conxuntamente cun oxidante, constitúe o propergol destinado a impulsar un foguete.

Palabras veciñas

comburente combustíbel combustibilidade combustible combustión comecartos comechón