combater

Escoitar
combater

lat v *combattĕre lat combattuĕre ‘loitar con’

  1. v i

    Manter unha loita con alguén.
  2. v t

    Facer que algo que se considera prexudicial ou daniño diminúa a súa intensidade ou efecto.

Sinónimos

batallar, lidar, loitar

Citas

  • As organizacións internacionais combaten contra a fame e a miseria, Actualmente combatemos numerosas enfermidades con éxito, A Contrarreforma combateu o protestantismo cunha nova visión do mundo
  • Combateron os piratas ata expulsalos da costa
  • Os exércitos combatían sen cesar, Os dous mercenarios combaten contra o mesmo pobo

Palabras veciñas

combate combatedor -ra combatente combater combatíbel combatible combatividade
Conxugar
VERBO combater
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles combato
combates
combate
combatemos
combatedes
combaten
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles combatía
combatías
combatía
combatiamos
combatiades
combatían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles combatín
combatiches
combateu
combatemos
combatestes
combateron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles combatera
combateras
combatera
combateramos
combaterades
combateran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles combaterei
combaterás
combaterá
combateremos
combateredes
combaterán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles combatería
combaterías
combatería
combateriamos
combateriades
combaterían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles combata
combatas
combata
combatamos
combatades
combatan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles combatese
combateses
combatese
combatesemos
combatesedes
combatesen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles combater
combateres
combater
combatermos
combaterdes
combateren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
combate
-
-
combatede
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles combater
combateres
combater
combatermos
combaterdes
combateren
Xerundio combatendo
Participio combatido
combatida
combatidos
combatidas