coar

coar

lat colāre

  1. v t

    Facer pasar un líquido a través dun utensilio filtrante para extraer del partículas sólidas.

  2. v t

    Meter algo ou a alguén nun lugar determinado, especialmente de maneira furtiva. Tm v pron.

  3. v t

    erter metal fundido nalgún sitio.

Confrontacións

filtrar

Citas

  • Cóame o leite, que non me gusta con nata
  • Coaron a dous amigos na festa sen que ninguén se decatase
  • Os operarios coan o aceiro nos moldes despois de fundido
  • Picando a parede do baño coouse na casa do veciño
Conxugar
VERBO coar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
coo
coas
coa
coamos
coades
coan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
coaba
coabas
coaba
coabamos
coabades
coaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
coei
coaches
coou
coamos
coastes
coaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
coara
coaras
coara
coaramos
coarades
coaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
coarei
coarás
coará
coaremos
coaredes
coarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
coaría
coarías
coaría
coariamos
coariades
coarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
coe
coes
coe
coemos
coedes
coen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
coase
coases
coase
coasemos
coasedes
coasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
coar
coares
coar
coarmos
coardes
coaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
coa
-
-
coade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
coar
coares
coar
coarmos
coardes
coaren
Xerundio coando
Participio coado
coada
coados
coadas