chapitel
chapitel
fr antigo chapitel lat capitellu, dim de caput ‘cabeza, elevación’
-
s
m
Remate dunha torre terminado en punta.
-
s
m
[ARQUIT ]
capitel.
-
s
m
-
Peza de forma cónica que garda no seu interior unha pedra dura mediante a que o conxunto da rosa e das agullas que conforman o compás descansan sobre o seu eixe.
-
Parte máis elevada da proa ou da popa dun navío.
-
-
s
m
Construción onde se gardan os apeiros de labranza.