ceibar

Escoitar
ceibar

lat sipāre ‘separar’

  1. v t

    Deixar en liberdade algo ou a alguén que está preso, retido ou gardado.
  2. v t

    Lanzar ou deixar saír algo con violencia.

Sinónimos

liberar, soltar

Confrontacións

mandar

Citas

  • Ceiba o can para que corra un pouco, Ceibaron os reféns sen recibiren o rescate
  • Para que calara ceiboulle un berro que o deixou teso

Frases feitas

  • Ceibar a lingua. Falar moito.

  • Ceibar os cans na bouza. Suscitar un enfrontamento.

  • Ceibar o carto. Pagar.

Palabras veciñas

cegueira ceguesimal ceiba ceibar ceibe ceibo ceibo -ba
Conxugar
VERBO ceibar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ceibo
ceibas
ceiba
ceibamos
ceibades
ceiban
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ceibaba
ceibabas
ceibaba
ceibabamos
ceibabades
ceibaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ceibei
ceibaches
ceibou
ceibamos
ceibastes
ceibaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ceibara
ceibaras
ceibara
ceibaramos
ceibarades
ceibaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ceibarei
ceibarás
ceibará
ceibaremos
ceibaredes
ceibarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ceibaría
ceibarías
ceibaría
ceibariamos
ceibariades
ceibarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ceibe
ceibes
ceibe
ceibemos
ceibedes
ceiben
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ceibase
ceibases
ceibase
ceibasemos
ceibasedes
ceibasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ceibar
ceibares
ceibar
ceibarmos
ceibardes
ceibaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
ceiba
-
-
ceibade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ceibar
ceibares
ceibar
ceibarmos
ceibardes
ceibaren
Xerundio ceibando
Participio ceibado/ceibo
ceibada/ceiba
ceibados/ceibos
ceibadas/ceibas