buligar

Escoitar
buligar

lat bullicare

  1. v i

    Moverse con rapidez e con certa inquietude, dun lugar para outro.
  2. v i

    Tremer lixeiramente un corpo luminoso.

Sinónimos

bulir, titilar

Citas

  • Os bacoriños buligan pola corte porque teñen fame, Meu pai buligaba polo corredor mentres esperaba noticias do médico

Palabras veciñas

bulicio bulicioso -sa bulideiro -ra buligar bulimia bulímico -ca bulir
Conxugar
VERBO buligar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles buligo
buligas
buliga
buligamos
buligades
buligan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles buligaba
buligabas
buligaba
buligabamos
buligabades
buligaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles buliguei
buligaches
buligou
buligamos
buligastes
buligaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles buligara
buligaras
buligara
buligaramos
buligarades
buligaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles buligarei
buligarás
buligará
buligaremos
buligaredes
buligarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles buligaría
buligarías
buligaría
buligariamos
buligariades
buligarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles buligue
buligues
buligue
buliguemos
buliguedes
buliguen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles buligase
buligases
buligase
buligasemos
buligasedes
buligasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles buligar
buligares
buligar
buligarmos
buligardes
buligaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
buliga
-
-
buligade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles buligar
buligares
buligar
buligarmos
buligardes
buligaren
Xerundio buligando
Participio buligado
buligada
buligados
buligadas