brecha

brecha

fr ant brèche fráncico breka ‘fractura, fendedura’

  1. f

    Abertura irregular nunha superficie plana.

  2. f

    Ferida grande e profunda.

  3. f

    Ruptura pola que algunha cousa sofre unha perda de unidade e firmeza.

  4. f
    1. Paso estreito entre montañas.

    2. Rocha constituída por seixos unidos por un cemento natural.

Sinónimos

Citas

  • Abriuselle unha brecha na cabeza ao caer da árbore
  • Antes de pintar hai que tapar a brecha do teito
  • O descenso das vendas abriu brecha nas previsións da empresa

Frases feitas

  • Estar/seguir na brecha. Estar sempre loitando e esforz

Palabras veciñas

breca brecar brecar brecha breco -ca breeder* bregma