brecha
brecha
fr ant brèche fráncico breka ‘fractura, fendedura’
-
f
Abertura irregular nunha superficie plana.
-
f
Ferida grande e profunda.
-
f
Ruptura pola que algunha cousa sofre unha perda de unidade e firmeza.
-
f
-
Paso estreito entre montañas.
-
Rocha constituída por seixos unidos por un cemento natural.
-
Sinónimos
Citas
- Abriuselle unha brecha na cabeza ao caer da árbore
- Antes de pintar hai que tapar a brecha do teito
- O descenso das vendas abriu brecha nas previsións da empresa
Frases feitas
-
Estar/seguir na brecha. Estar sempre loitando e esforz