aviventar

aviventar
v t, v pron

avivecer.

Palabras vecinas

avivar avivaxe avivecer aviventar avó, avoa avobriguenses avoceta
Conjugar
VERBO aviventar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
avivento
aviventas
aviventa
aviventamos
aviventades
aviventan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aviventaba
aviventabas
aviventaba
aviventabamos
aviventabades
aviventaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aviventei
aviventaches
aviventou
aviventamos
aviventastes
aviventaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aviventara
aviventaras
aviventara
aviventaramos
aviventarades
aviventaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aviventarei
aviventarás
aviventará
aviventaremos
aviventaredes
aviventarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aviventaría
aviventarías
aviventaría
aviventariamos
aviventariades
aviventarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
avivente
aviventes
avivente
aviventemos
aviventedes
aviventen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aviventase
aviventases
aviventase
aviventasemos
aviventasedes
aviventasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aviventar
aviventares
aviventar
aviventarmos
aviventardes
aviventaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
aviventa
-
-
aviventade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
aviventar
aviventares
aviventar
aviventarmos
aviventardes
aviventaren
Xerundio aviventando
Participio aviventado
aviventada
aviventados
aviventadas