achandar

achandar

lat applanare ad ‘xunto a’ + planu ‘plano, chan’

v t

achaiar.

Ex: Achandou ben o cabelo antes de rematar o corte Ex: Con aquel informe favorable achandounos o camiño

Sinónimos

Citas

  • Achandou ben o cabelo antes de rematar o corte
  • Con aquel informe favorable achandounos o camiño
Conjugar
VERBO achandar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
achando
achandas
achanda
achandamos
achandades
achandan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
achandaba
achandabas
achandaba
achandabamos
achandabades
achandaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
achandei
achandaches
achandou
achandamos
achandastes
achandaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
achandara
achandaras
achandara
achandaramos
achandarades
achandaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
achandarei
achandarás
achandará
achandaremos
achandaredes
achandarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
achandaría
achandarías
achandaría
achandariamos
achandariades
achandarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
achande
achandes
achande
achandemos
achandedes
achanden
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
achandase
achandases
achandase
achandasemos
achandasedes
achandasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
achandar
achandares
achandar
achandarmos
achandardes
achandaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
achanda
-
-
achandade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
achandar
achandares
achandar
achandarmos
achandardes
achandaren
Xerundio achandando
Participio achandado
achandada
achandados
achandadas